شناخت و بکار گیری صحیح انواع هوشمندی
هر یک از ما انسانها در یکسری از ویژگی های ذاتی و اکتسابی از دیگران برتری نسبی داریم. بعضی از افراد موفق میشوند تا در طول دوره ی زندگی خود، این ویژگی های ذاتی نظیر بهره هوش منطقی IQ ( بسیاری از نوابغ که خصوصا در علوم پایه نظیر ریاضیات فیزیک و شیمی .. جزء نفرات برتر المپیاد های علمی مختلف شناخته شده اند، جزء این دسته به حساب می آیند ) را کشف نموده و یا برخی توانمندی های اکتسابی نظیر هوش هیجانی EQ را، علیرغم عدم برخورداری از هوش منطقی بالا، در خود پرورش دهند.
نظیر یک کاسب و فروشنده قدیمی در بازار که ممکن است سواد آکادمیکی چندانی نداشته باشد اما به دلیل خلق خوش و رفتار بسیار پسندیده اش در بین مشتریان خود محبوبیت بالایی دارد و در شغل و حرفه خود نیز بسیار موفق است .
شناخت و بکار گیری صحیح انواع هوشمندی، در مسیر خلق ارزش برای خود و دیگران، افراد را به چهره های سرشناس و موفق تبدیل می نماید.
انواع مختلف هوشمندی هر چه که باشد، برای هر فرد یک مزیت و توانمندی ایجاد می کند. این توانمندی ها اگر به مدد مدیریت صحیح و منعطف بتوانند در قالب یک تیم و یا سازمان کنار هم جمع شوند، هم افزایی ایجاد شده میتواند راه حل بسیاری از مشکلات و معضلات موجود در مسیر تحقق اهداف شرکت ها و سازمانها باشد. چرا که برای انجام کارهای بزرگ به انسان های بزرگ و توانمند نیاز داریم و مدیران موفق به این مساله به خوبی واقفند. این مدیران همچنین می دانند که اولین روش برآورد توانمندی های یک مدیر اینست که به آنهایی که اطرافش گرد آمده اند بنگریم.
پس بر این اساس می توان به نوع خاصی از هوشمندی نیز اشاره نمود که همان هوشمندی مدیریتی است.
مسلما بسیاری از افرادی را که استخدام می کنیم ممکن است در برخی از مهارت ها و جنبه های هوشمندی از ما بهتر عمل کرده و توانمند تر باشند و این امر کاملا بدیهی است . منتهی نحوه برخورد با این افراد اگر بر اساس دیدگاه های سنتی و تاریخ گذشته باشد، مشکل ساز خواهد بود. منظور همان دیدگاهی است که بر این باور تاکید داشت که مدیر باید از هر لحاظ از نیرو های خود و افراد تحت مدیریتش، از هر حیث توانمند تر و قوی تر باشد. متاسفانه این طرز فکر نتیجه و پیامدی جز جمع شدن افراد نالایق بیشتر در اطراف این مدیران و محدود شدن حلقه های ارتباطی موثر آنها، نخواهد داشت .
اما مدیرانی که ضمن آگاهی از هوشمندی و توانایی های کلیدی افراد، آنها را شناسایی کرده و به گروه و تیم خود دعوت میکنند، به گفته ی آقای گرانت از بالاترین سطح هوشمندی برخوردارند. یعنی هوشمندی شناسایی، جذب، پرورش و نگهداری انواع هوشمندی های پراکنده در سرمایه های انسانی ..
حالا شما به هوشمندی مدیریتی خود چه نمره ای می دهید؟
هاشم راعی / مشاور و مدرس مدیریت